Op slechts 20 kilometer van het centrum van Dresden ligt een van de mooiste tuinen van Saksen: de baroktuin Großsedlitz. Met zijn brede trappen, exotische planten, talrijke waterpartijen en meer dan 60 barokke zandstenen beelden, nodigt het terrein de bezoeker uit om te wandelen en te vertoeven.

De keizerlijke graaf August Christoph von Wackerbarth kocht in 1719 het afgebrande landhuis Sedlitz en plande hier een representatief landgoed. Johann Christoph Knöffel kreeg de opdracht het landgoed opnieuw in te richten. Door vakkundig gebruik te maken van het heuvelachtige terrein werden verschillende tuinterrassen aangelegd door het bouwen van keermuren, zandstenen balustrades en trappen. Van hieruit opent zich het uitzicht op het Elbedal met de wijngaarden van Pillnitz en de uitlopers van het Osterzgebirge. In plaats van het landhuis werd een landslot gebouwd – de Friedrichsburg. Het vormde het eindpunt van een nieuw aangelegde lindenlaan die van Dresden naar Großsedlitz leidde. August de Sterke kocht het landgoed in 1723. Hij had grootse plannen, wilde zelfs een paleis bouwen, maar zijn plannen voor wederopbouw en uitbreiding werden slechts gedeeltelijk gerealiseerd. Toch was het landgoed een van de belangrijkste feestlocaties van het Saksische hof in de barokperiode. Het jaarlijkse festival van de Poolse Orde van de Witte Adelaar speelde een bijzondere rol.
Later diende de tuin, weg van de woning in Dresden, als zomerverblijf voor de Wettins. Uitgerust met zandstenen figuren, fantasierijke fonteinen, talrijke sinaasappelbomen en historische bosjes behoudt het Großsedlitzpark tot op heden zijn hoofse karakter en vormt het – zij het onvoltooide – een barok tuinkunstwerk van Europees niveau.